Nare bijwerkingen kickbackverbod

Met het herenakkoord van de zes grote banken – je kon de champagnekurken tot buiten de landsgrenzen tevreden horen ploppen – onder toeziend oog van de Autoriteit Financiële Markten lijkt een einde gekomen aan het voortslepende kickbackdebat. Short & Sticky legden hun oor te luister in de markt en hoorden vooral kritische noten. Want, ja, er zijn best kritische kanttekeningen te plaatsen bij het kickbackakkoord.

Dat de zes banken elkaar vinden en met deze proactieve oplossing komen is nauwelijks vrijwillig te noemen. Het pistool stond al tegen de slaap. MinFin Dijsselbloem haalde gisteren zelfs de trekker over (‘er komt sowieso een verbod’), maar toen hadden de zes zich net op tijd gebukt en gepresenteerd als braafste jongetjes van de klas. Net op tijd.
“Het verbod is een waterscheiding tussen het oude transactie- en productgedreven private banking en het nieuw private banking waarin het vermogensbehoud of de vermogensopbouw van klanten centraal staat”, jubelt Rabobanks Pim Mol, glimmend van oor tot oor, zonder enig mea culpa over de vroegere mores binnen zijn sector. Nu is er niemand die glimmen kan als Pim Mol, maar Glimpim glimt hier wel een tikkeltje voor de muziek uit. Zo zijn de bijwerkingen van het medicijn nog verre van duidelijk. Het herenakkoord betreft voorlopig alleen de zes grote banken. Voor kleine asset managers geldt nog een uitzonderingspositie. Die kunnen ook in 2014 nog doorgaan met het ontvangen van kickbacks omdat er een overgangsperiode geldt waarvoor de duur nog niet vastgesteld is. Uiteindelijk zal de rest mee moeten, met de Grote Zes, maar het is nog niet duidelijk met welk wapen de AFM hen in het spoor van de marktleiders worden gedwongen, als ze zich onwillig opstellen. (Mag de MinFin wéér gaan schieten).

Engels model, knip-plak
Met het kickbackverbod kopieert de AFM wéér een maatregel van de Britse waakhond FSA, is een ander kritisch geluid dat te horen valt, en dat terwijl de markten volledig anders zijn. Waar in Nederland het gros van de klanten bij de drie grootbanken zit, is in Britland het merendeel van vermogende beleggers ondergebracht bij IFA’s. Een minderheid zit bij grootbanken aan tafel. In het VK heeft het stopzetten van distributievergoedingen geleid tot een exodus richting execution only of richting de zijlijn. Ook hier wordt dat door sommige marktvolgers en marktpartijen gevreesd, maar de AFM verwacht dat niet. Bij exec only wordt de perverse prikkel van de kickbackfee probleemloos ingewisseld voor die van (veel en dure) transacties, in vakkringen beter bekend als churning. Een ander vergezicht is de terugkomst van huisfondsen in modelportefeuilles van banken, maar ook dat wordt door de Amsterdamse toezichthouder niet gevreesd, terwijl in Italië duidelijk zichtbaar is dat huisfondsen terug van weggeweest zijn nadat de distributievergoeding werd afgeschaft. Er is, kortom, bepaald geen eenduidigheid over het scenario dat zich gaat uitrollen nu de kickbackfee wordt opgerold. Eén mogelijke uitkomst dringt zich wel op:

De toezichthouder blij
De bank compliant
De belegger de dupe

Ondertussen wordt er zelfs met de nodige zelfingenomenheid een feestje gevierd vanwege dit ultieme bewijs van zelfregulering. Maar voor een feestje is het nog veel te vroeg en voor zelfregulering (en zelfingenomenheid) is het al jaren te laat. Maar toch, iets is beter dan niets.

bron
Pieter Kort & Peter van Kleef www.iexprofs.nl

Vermogensbeheer vergelijken

Meer weten? vul even de OranjeVM Vermogensscan in
Klik hier voor de Online Gratis VermogensScan